Pacelathon Ngengingi Ki Sura-Jaka supena

Bu Santi          : “Bu, Ki Sura menika sinten, nggih?”

Bu Dewi            : “Ki Sura menika bapakipun Jaka Supena. Dalemipun ing RT 2, panggaotanipun dados tani. Kala rumiyin Ki Sura menika trahipun priyantun sugih, ananging samenika gesangipun rekaos, mila banjur manggen wonten ing dhusun.”

Bu Santi            : “Oalah. Kala wingi kula mireng Ki Sura karawuhan tamu tiyang mbarang kentrung pikulan. Pengrawitipun sekawan, sindhenipun setunggal, saha teledhekipun setunggal. Rombongan kentrung wau dipunpandhegani Ki Jasana.”

Bu Dewi            : “Nggih, Bu.  Pranyata Ki Sura kaliyan Ki Jasana taksih sedherek nunggal embah. Sejatosipun Ki Jasana menika satunggaling Wedana ing tanah Lampung.  Dugi ing tanah Jawi menika saperlu ngupadi putranipun.”

Bu Santi          : “Putranipun Ki Jasana wonten tanah Jawi ta, Bu?”

Bu Dewi         : “Putranipun kabekta dening brandhal Sanusi, Bu. Tindakipun sampun satunggal wulan dereng pikantuk pawarta.”

Bu Santi          : “Mugi-mugi enggal kapanggihan nggih, Bu.”

Bu Dewi         : “Aamiin. Samenika Jaka Supena dipunboyong dhateng Lampung saperlu badhe didhawuhi magang dados punggawa ing mrika.”

Bu Santi          : “Jaka Supena menika kirang langkung taksih gangsal welas taun ta, Bu?”

Bu Dewi         : “Nggih, Bu. Jaka Supena menika lare pinter saha jujur, nggih limrah menawi gesangipun mulya.